Koʻp degan koʻp yangilur

Alisher Navoiy hikmatlaridan

Agar oting yoʻqtur, arpa gʻamin yemassan.
Barcha lazzatni tatdim, ofiyatdin chuchukrak sharbat topmadim.
Bilki, gadodur tama etgan kishi.
Vafosizda hayo yoʻq, hayosizda vafo yoʻq.
Gʻiybat deguchi – najosat yeguchi.
Yolgʻon aytquchi gʻaflatdadur.
Yolgʻonchi har necha soʻzida fasihroq, soʻzi qabihroq.
Yomonlargʻa lutfu karam – yaxshilargʻa mujibi zararu alam.
Kimki, qanoatdan erur hujjati, yaxshi-yomonga yoʻq aning hojati.
Kishi taʼlimdan topsa malolat, topar ilm ahli ollinda xijolat.
Kishi oʻz madhin desa, chin dogʻi boʻlsa nopisanddur.
Koʻzni oʻz aybingdan olma va oʻzgalar aybigʻa koʻz solma.
Kulagach yuzlug xushaxloq nifoq kuduratidin boʻlgʻay yiroq.
Kulgu adab tarkiga belgu durur.
Koʻp degan koʻp yangilur.
Mazlumgʻa baxshoyish koʻrguzki, zolimdan osoyish koʻrgaysen.
Molligʻ nodonning demagi, oltunluq chibinning yemagi maʼlum.
Odamiyning yaxshirogʻi uldurkim, porsovu pok boʻlgʻay va haq soʻzni ayturda bevahmu bok boʻlgʻay.
Oz demak hikmatqa bois va oz yemak sihhatqa bois.
Oqil chindin oʻzga demas, ammo barcha chinni ham demak oqil ishi emas.
Sabr bila koʻp bogʻligʻ ish ochilur, ishda oshiqqan koʻp toyilur, koʻp toyilgʻan koʻp yiqilur.
Soʻzi hisobsiz – oʻzi hisobsiz.
Tabiatka har neki odat boʻlur, chu eskirdi odat – tabiat boʻlur.
Takabbur shayton ishi, biyiklik nodon ishi.
Telba qulogʻigʻa pand – quyun oyogʻigʻa band.
Oʻzi poku koʻzi pokni inson desa boʻlur.
Ulki buyurub, oʻzi qilmagʻay – hech kimga foyda va asar aning soʻzi qilmagʻay.
Ulki, soʻzni bir yerdin yana bir yerga yetkurgay, elning oʻtkan gunohin oʻz boʻynigʻa indurgay.
Ulki, el koʻrmaguncha bermas, laimdur, saxiy ermas.
Xoʻb yirtuq toʻn bila ham xoʻb, gul yamogʻliq choponi bila mahbub.
Er kishikim, koʻp yasangʻay, xirad ahli aning aqlidin oʻsangʻay.