Agar isteʼdodingni qadrlasang…

Gustav Flober hikmatlaridan

Yozuvchining butun isteʼdodi oxir-oqibat soʻz tanlashi bilan oʻlchanadi.
Dramatik
sanʼat musiqaga oʻtgan geometriyadir.
Ayollar erkaklarni buyuk ishlarga ilhomlantiradilar, biroq ularni amalga oshirgani vaqt qoldirmaydilar.
Kitob – tirik jon. Begona qoʻl bilan qilingan har qanday jarrohlik amaliyoti, har qanday oʻzgarish uni mayibga aylantiradi. Balki u yaxshilanar, lekin baribir ilgarigi kitob boʻlmaydi!
Agar reja juda uzoq vaqt va sinchiklab tuziladigan boʻlsa, u oxir-oqibat yoʻq boʻladi.
Agar isteʼdodingni qadrlasang, ommani maftun etadigan vositalar ketidan chopmaysan.
Umidsizlanganingda hamisha umid qilishing, umidlanganingda esa shubhalanishing kerak.
Statistika – noaniq fanlarning eng anigʻidir.
Anglash ishtiyoqti – yorugʻ qalblar uchun buyuk quvonchlar manbaidir.
Vijdonni toza saqlash uchun uni boshqalarning vijdonidan baland tutish kerak.
Xotirjam boʻlish – hazilakam gap emas, bu deyarli baxtli boʻlish demakdir.
Afsuslanish yaxshi, lekin yomonlik qilmaslik undan-da yaxshi.
Omadsizlikka uchragan yeringda bir ahmoqning muvaffaqiyat qozonayotganini koʻrishdan koʻra ogʻirroq kamsitish yoʻq.
Hamma narsa eskiradi, hatto dard ham.
Yolgʻizlikni xotiralar bilan toʻldirib boʻlmaydi, ular tanholikni chuqurlashtiradi, xolos.
Muhabbat baxt berishi kerak. Baxt yoʻqmi, demak, adashibsan.
Yaxshi yozilgan asar hech qachon zeriktirmaydi. Uslub – hayotning oʻzi, u fikrlarning yugurik qonidir.
Mavzu tanlanmaydi. Shoh asarning siri shunda: mavzu – yozuvchining mijozi ifodasidir.
Bahslashish tushunishdan koʻra osonroq.
Yozuvchi salohiyatining bosh belgisi – nimani yozmaslikni bilishidir.
Umidsizlik – kuchsizlik belgisi. Hafsalasizlarga ishonmang – ularning aksariyati zaif boʻladi.
Yomon tushunadigan narsalarini koʻpincha umuman tushunmaydigan soʻzlari bilan tushuntirmoqchi boʻladilar.
Noodatiy iztiroblar buyuk asarlarga asos boʻladi.
Isteʼdodga ega boʻlish uchun unga egaligingga ishonishing kerak.
Fikrning aniqligi ifodaning aniqligiga zamin yaratadi.