Pushaymon

Sen oʻzganing qoʻlin tutib ketgan kun,

Boʻgʻzimga tiqilib qolganda ovoz

Bir kun toʻyib-toʻyib afsuslar cheksin,

Kuyib-oʻrtansin deb oʻylaganim rost.

 

Koʻzyoshday yumalab oʻtdi-ku yillar,

Seni olib ketdi yiroq va yiroq.

Kecha seni tuyqus uchratgan palla

Yuragimni tirnab, yayradi firoq.

 

Qani u koʻzlari kulib turgan qiz,

Qani u toʻrt fasl yashnagan dunyo?!

Qanday gʻamdan choʻkding, ey yorugʻ yulduz,

Seni mahzun etdi qanday muammo?!

 

Shunda toʻyib-toʻyib yedim pushaymon,

Senga dard-alamni tilagan menmi?

Koʻksimga musht urib, mast boʻlib, shodon

Yana muhabbatdan kuylagan menmi?

 

Chorasiz holimni anglatay qanday,

Boʻgʻzimga tiqilib qolyapti ovoz.

Guvoh boʻl! Hech narsa yuz bermaganday

Har qanday alamdan voz kechaman, voz!

 

Yuragimdan yulib olingan ey gul,

Quyoshday porlasin, kulsin yuzlaring.

Yoʻling yorugʻ boʻlsin, mudom baxtli boʻl,

Gʻam koʻrmasin sira qora koʻzlaring.

 

Orif Tolib

 

2013