Seni kechirganman…

Oʻzim bilan oʻzim qolganda yolgʻiz

Iskanjaga olar goho tuygʻular.

Yodimda jaranglab ketadi ilkis

Sen menga qoldirib ketgan kulgular.

 

Oʻylayman, endi sen oʻtirasan jim

Yuraging oʻrtanib, koʻzyoshing ichib.

Va meni oʻylaysan istamasang ham

Dadasiga tortgan farzanding quchib.

 

Yoʻq, yoʻq! Men adashdim, adashdim yana,

Yana olib qochdi asov xayolim.

Sen baxtli bekasan, sen baxtli ona,

Gulday oilaning gulday ayoli.

 

Seni kechirganman, sen ketding mangu,

Borsakelmas endi mening yoʻlim ham.

Tuygʻular qanchalik solmasin qutqu,

Oʻzganiki endi koʻnglim, gulim ham.

 

Mabodo, bir kuni ortingga qaytib,

Olis sevgimizni etganingda yod,

Koʻzyosh toʻkkaningda uzrlar aytib,

Seni kechirmasdim butkul, umrbod!

 

Orif Tolib

 

2010