Yoz

Odamlar sochilgan keng dalalarga,

Hammani birdayin bodroq qilar yoz.

Botib ketsa hamki qop-qora terga

Hech kim bosh koʻtarmas, chiqarmas ovoz.

 

Tobora avj olar jizgʻanak oʻyin,

Qushlar ham sayramas, nafas yutadi.

Hamma dimiqqandan qisadi boʻyin,

Yengil shabadani intiq kutadi.

 

Yoz – magʻrur. Goʻyo u mangu hukmron,

Bilmaydi dunyoning ters, torligini.

Bilmaydi bor-budi boʻlishin vayron,

Oldinda qasoskor kuz borligini.

 

Orif Tolib

 

2011