Har narsada hikmat bor

Kema halokatidan faqat bir kishigina omon qoldi. Ummon toʻlqinlari uni kimsasiz orolga olib borib tashladi. U titrab-qaqshab Xudoga yolvordi, qutqarishini soʻradi.

Odam har kuni ufqlarga uzoq tikilib oʻtirar, biror qora koʻrinarmikan deb umid qilardi. Nihoyat bu ishdan zerikdi. Tunash va yirtqichlardan himoyalanish uchun turli shox-shabbalardan bir boshpana qurdi. Oradan kunlar oʻtdi. Bir kuni kechgacha oziq-ovqat qidirib yurdi. Ancha-muncha yegulik topib, horib-tolib qaytib keldi. Ne koʻz bilan koʻrsinki… Uyi yonib, bir uyum kulga aylanibdi. Bu holdan uning yuragi gʻazab va alamga toʻldi:

– Ey Xudo, menda nima qasding bor!? – deb oʻkrab yubordi.

Ertasi kuni tongda uni sohilga yaqinlashayotgan kema tovushi uygʻotib yubordi. Kema bu yerga uni qutqarish uchun kelayotgandi.

– Bu yerda ekanimni qaydan bildinglar? – deb soʻradi u hayratlanib qutqaruvchilardan.

– Axir kecha oʻt yoqib ishora berding-ku! – deyishdi kemadagilar.

 

Orif Tolib tayyorladi.

 

“Maʼrifat” gazetasining 2015-yil 7-oktyabr sonida chop etilgan.