Kuz

Yangi kelinchakdek bezandi bogʻlar,

Suvlar qiqirlashib qilar erkalik…

Tillodek tovlanib turgan yaproqlar

Olovli yillardan tutar esdalik.

 

Oʻshanda kuz edi… Seni koʻrdim men,

Ishqdan soʻylavordi qoʻshiq, bayotim.

Koʻksimni yoritib yashnadi chaqin,

Koʻklam ranglariga toʻldi hayotim.

 

Har tong topishardi ikkita nigoh,

Sochingni xayolan silardim har tong.

Tezroq tong otsin deb erinchoq, mudroq

Quyoshni uygʻotib kelardim har tong.

 

Suyganim, kuyganim, yonganim bilib

Goʻyo bilmaganday boʻzlatib ketding.

Zor qilib, xor qilib, intizor qilib

Olovli hislarni muzlatib ketding.

 

Goʻyo bahordan soʻng qish keldi nogoh,

Goʻyo sovuq urdi nozik gulimni.

Quyosh uygʻotolmas erinchoq, mudroq –

Koʻksimga qamalib olgan dilimni…

 

Orif Tolib

 

2008